İnsanların kalplerindeki renkleri görebilen bir kız, iki kişiyle birlikte bir gruba katılır.. Naoko Yamada’nın beşinci uzun metrajlı filmi.. Bu filmi beğendim. İçinde belli bir sıcaklık vardı—Totsuko’nun dürüst minnettarlığıyla getirdiği sıcaklık, yeni bulunan bir arkadaşlıkta yatan sıcaklık, affetme ve kabullenmenin sıcaklığı, sevdiklerinizle hayatın sıkıntılarından uzakta zaman geçirmenin sıcaklığı ve sanat yaratmanın sıcaklığı. Totsuko’nun okuduğu duayı düşünüyorum: «Tanrım, değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etmem için bana iç huzuru, değiştirebileceğim şeyleri değiştirmem için cesaret ve birini diğerinden ayırt etmem için bilgelik ver.» Hayat zordur ve belki de Totsuko’nun renk algısından kurtulmuş ruhu gibi, biz de bir şekilde iç huzuru, cesaret ve bunun üstesinden gelmek için bilgelik buluruz.